عوامل مؤثر بر گرایش به زندگی مجردی

پژوهش گران اجتماعی معتقدند تضاد بین جوامع سنتی و مدرن باعث افزایش زندگی مستقل و یا مجردی می شود که این عامل با تقویت ابعاد فرهنگی و مذهبی و تربیت صحیح فرزندان قابل پیش گیری است. تحقیقات نشان می دهد که وقتی هر فرد در درون خانواده رفتارهایی مطابق با سنت ها داشته باشد ولی در هنگام حضور در اجتماع همگام با مدرنیته عمل کند گرفتار نوعی تضاد درونی و بیرونی خواهد شد، که حاصل آن آسیب های بیشتر اجتماعی است. مواردی نظیر زندگی مجردی جوانان که در برخی از اوقات اثرات بسیار سویی دارد. پس با این اوصاف والدین می توانند با تقویت ابعاد روحی - روانی فرزندان و ترغیب آن ها به فرهنگ و مذهب، این تضاد را کاهش دهند. در عین حال اشتغال جوانان به کار در شهری دیگر و سپری کردن اوقات دانش جویی، در مکانی غیر از محل سکونت خود نیز از جمله عواملی هستند که در افزایش گرایش به زندگی مجردی نقش آفرین می باشد. مشکلاتی که می توان با اشتغال زایی بومی و تحصیل دانش جویان در دانشگاه های شهر خود از پیش روی آن جلوگیری کرد. البته در این میان جدای از خانه و خانواده، نقش مؤثر مسئولان، دوستان، هم سالان و گروه های مختلف اجتماعی را نیز نباید نادیده گرفت چرا که هر کدام از آن ها در ارتباط با این جوانان سهیم اند. این گروه ها می توانند به همان میزان که زندگی مجردی در گرایش به اعتیاد، مفاسد اخلاقی و سایر بزه کاری های هر فرد تأثیرگذار می باشد، در ترغیب جوانان به انتخابی صحیح برای پیدا کردن یک شریک زندگی خوب کمک کند.

منابع این نوشتار محفوظ است.